De laatste zaterdag van 2012, het decor is zwembad De Koerbelt in Rijssen. De wedstrijd, De Mors Heren 2 uit diezelfde plaats versus VZC-E&P 2 uit Veenendaal. Nummer 2 tegen nummer 5 op de ranglijst. Afgaande op deze statistieken en het feit dat er in Veenendaal werd gewonnen met 6-8, moest dit bij voorbaat een gelopen race zijn. De werkelijkheid pakte echter als wel vaker – anders uit dan gedacht. Niet zo zeer het spel van de tegenstander, maar onderschatting bleek de diepste valkuil. Met daarnaast een De Mors 2 dat niet op volle sterkte was wegens ziekte, blessures of gewoon afwezigheid, werd het zodoende nog een zenuwslopend duel.
Een spannende wedstrijd was het zeker! De Mors 2 wist weliswaar een voorsprong te nemen, maar had het grootste gedeelte van de eerste periode geen grip op de wedstrijd en de tegenstander. Aanvallen waren te statisch, breaks bleven vrijwel uit en de man-meer situaties die werden gecreëerd, monden meestal uit in een deceptie.
De slordigheid van De Mors 2 hielp het op papier zwakkere VZC-E&P 2 juist in de wedstrijd. De Veenendalers voerden een stevige, geslaagde pressing uit en wisten man-meer situaties wel volgens het boekje te spelen. De Mors 2 mocht blij zijn dat het na de eerste periode slechts 1-2 stond in het voordeel van VZC-E&P 2. Na de tweede periode was dit zelfs 2-4. Op zich geen onoverkomelijke stand, maar de waterpoloheren uit Rijssen moesten daarvoor wel in henzelf blijven geloven. Dat deden ze!
Gedurende de derde periode leek het alsof er een ander De Mors speelde. De verdediging ging prompt op slot, de neuzen allemaal richting het Veenendaalse net. Ondanks uitsluitingen aan beide kanten viel er slechts een doelpunt. En deze was gelukkig voor wit. Stand 3-4. De wedstrijd lag weer volledig open!
VZC-E&P 2 voelde de grip op de wedstrijd wegvloeien en begon daarop steeds fysieker te spelen, een tactiek waar De Mors doorgaans moeite mee heeft, maar zich ditmaal niet liet kisten. Als gevolg daarvan kon een cruciale speler van blauw aan het begin van de vierde periode zijn derde en laatste U20 aantekenen. Hij mocht alvast gaan douchen. Het leek het kantelpunt van de wedstrijd, want uit de man-meer die op de uitsluiting volgde, scoorde De Mors. Stand 4-4. Al snel breidde dit zich uit naar 5-4. De vreugde aan Rijssense kant was slechts van korte duur: 5-5.
Het krachtverschil zat ‘m uiteindelijk in de staart (van de wedstrijd). Zo’n 30 seconden voor het eindsignaal liet De Mors 2, na een snelle break, een opgeluchte 6-5 optekenen. De verlossende score moest toen nog volgen. Een seconde voor tijd.
Tekst: Jan Schulenburg